ครูมีความเครียดเพิ่มขึ้นสองเท่าของคนงานชาวอเมริกันโดยเฉลี่ย
ในช่วงสองสามปีที่ผ่านมาได้พยายามในทุกมุมของสังคม แต่สภาพแวดล้อมที่กระจัดกระจายมากที่สุดอย่างหนึ่งคือระบบโรงเรียนของประเทศอย่างไม่ต้องสงสัย
การระบาดใหญ่ทั่วโลก การเรียนรู้ทางไกล และการยิงในโรงเรียนจำนวนมากได้เปลี่ยนความรับผิดชอบของครูและวิธีที่ครูโต้ตอบกับนักเรียนไปตลอดกาล และนักการศึกษาต่างก็รู้สึกถึงน้ำหนักของมัน
งานวิจัยใหม่จาก RAND Corporationพบว่าครูและผู้บริหารรายงานความเครียดที่เกี่ยวข้องกับงานบ่อยครั้งในอัตราสองเท่าของประชากรทั่วไปในวัยทำงาน
“นักการศึกษายังคงรายงานความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นค่อนข้างแย่กว่าผู้ใหญ่วัยทำงานคนอื่นๆ” เอลิซาเบธ ดี. สไตเนอร์ หัวหน้าผู้เขียนรายงานและนักวิจัยด้านนโยบายของ RAND ซึ่งเป็นองค์กรวิจัยที่ไม่แสวงหาผลกำไรและไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดกล่าว “นอกจากจะมีโอกาสเป็นสองเท่าของผู้ใหญ่วัยทำงานคนอื่นๆ ที่จะบอกว่าพวกเขาประสบกับความเครียดจากงาน พวกเขามีแนวโน้มที่จะบอกว่าพวกเขามีอาการซึมเศร้าและไม่สามารถรับมือกับความเครียดจากงานได้ดี”
อะไรคือปัจจัยที่ส่งผลต่อความเครียดของครูและครูใหญ่มากที่สุด?
สำหรับครู แหล่งที่มาของความเครียดที่สำคัญที่สุดคือกล่าวถึงนักเรียนที่ขัดขวางการเรียนรู้ทางวิชาการเนื่องจากการแพร่ระบาดของโควิด-19
ปัจจัยสำคัญอื่นๆ ที่ส่งผลต่อความเครียดของครู ได้แก่ การจัดการพฤติกรรมของนักเรียน การทำงานพิเศษเนื่องจากการขาดแคลนบุคลากร การสนับสนุนสุขภาพจิตและความเป็นอยู่ที่ดีของนักเรียน และเงินเดือนที่ต่ำมาก
“ฉันคิดว่าสิ่งสำคัญที่สุดคือครูเป็นห่วงนักเรียนมาก” สไตเนอร์กล่าวครูใหญ่รายงานว่าการขาดแคลนพนักงานเป็นสาเหตุหลักของความเครียด
“อาจารย์ใหญ่กังวลว่าครูจะป่วย ไม่ว่าพวกเขาจะสามารถจ้างครูได้เพียงพอหรือไม่ และพวกเขากังวลเกี่ยวกับสุขภาพจิตและสวัสดิภาพของพนักงาน” สไตเนอร์กล่าว
การวิจัยยังเผยให้เห็นว่าความเป็นอยู่ที่ดีนั้นต่ำมากโดยเฉพาะในหมู่ครูและครูใหญ่ของผิวสี ครูระดับกลาง และนักการศึกษาสตรี
นักวิจัยตั้งสมมติฐานว่าสำหรับครูวัยทำงานและครูหญิง การเล่นปาหี่ความรับผิดชอบในการทำงานกับการดูแลลูกๆ และครอบครัวของพวกเขาเองส่งผลต่อสุขภาพจิตของพวกเขา
สำหรับนักการศึกษาเรื่องสี การเลือกปฏิบัติทางเชื้อชาติมีบทบาทสำคัญ
“ตัวอย่างเช่น 40 เปอร์เซ็นต์ของครูใหญ่คนผิวดำกล่าวว่าพวกเขาได้รับมาตรฐานและความคาดหวังที่แตกต่างจากเพื่อนร่วมงานเนื่องจากเชื้อชาติหรือชาติพันธุ์ของพวกเขา” สไตเนอร์กล่าว “30 เปอร์เซ็นต์ของครูที่เป็นชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชีย ชาวฮาวายพื้นเมือง หรือชาวเกาะแปซิฟิค กล่าวว่า เนื่องด้วยเชื้อชาติหรือชาติพันธุ์ ผู้คนจึงสันนิษฐานว่าไม่ได้เกิดที่นี่”
ผลลัพธ์นี้อ้างอิงจากการตอบแบบสำรวจในเดือนมกราคม 2565 จากกลุ่มตัวอย่างตัวแทนระดับประเทศของครู 2,360 คนและครูใหญ่ 1,540 คนที่ทำงานในโรงเรียนอนุบาลถึงโรงเรียนรัฐบาลชั้นประถมศึกษาปีที่ 12
ติดตามเรื่องราวเคล็ดลับดีๆได้ที่ lasvegas-buyandsell-realestate.com อัพเดตทุกสัปดาห์
